maandag t/m donderdag

maandag en dinsdag
dagje gewerkt, even mijn werkwijze aanpassen want het draaien van lijsten duurt erg lang maar gelukkig is er Skype.
Mijn aardige collega Hellen (ze zijn allemaal aardig natuurlijk) heeft een aantal lijsten voor me aangemaakt en ergens neergezet waar ik er zo mee kon werken ! erg ideaal.

Ons nieuw ritueel is s avonds een rondje te lopen, (martha, de kids en ik)

Het is erg druk dus genoeg werk gedaan :) Ook dinsdag mijn uren gemaakt en woensdag nog twee uurtjes!
en toen was het weer tijd voor ons programma op school:

Woensdagmiddag 12 december

Het is maar goed dat ik het opschrijf want anders kan ik het echt niet onthouden (denk ik :)

we hebben een zeskamp gehouden, het programma was als volgt :
3 spellen, pauze , 3 spellen
Martha stond bij 1 spel, Dirk bij het andere spel en dan ik bij het derde spel. Dit werkte na de pauze op de zelfde manier.

We hadden o.a. zaklopen, eierlopen, ballon kleven (met een bal) springtouwen, door banden heen kruipen en dat de kinderen onder elkaar poortjes (met de benen ) moesten kruipen! dat laatste was lachwekkend want de grote kinderen hadden hier echt moeite mee.
Ze hadden een lol
Ik moest wel even wennen dat ik nou zelf uit moest leggen hoe ze iets moesten doen, en soms even de regels aanpassen om het goed te laten lopen maar ik wordt steeds handiger daarin.
Het was een succes, team blauw heeft gewonnen, na afloop gebeden, duidelijk gezegd dat de middagen om twee uur beginnen. Daar hebben ze hier wel moeite mee
Bij thuiskomst douchen en eten en s avonds nog even gelezen. Ik was kapot :)

donderdag 13 december

Zo vanochtend helemaal vrij! geen werk! heerlijk! er is altijd genoeg te doen maar vrij is vrij hoor! helemaal als ik s middags nog van alles moet doen

s ochtends met William naar de market geweest om mango's te kopen en we waren nog op zoek naar basketbalballen. Dit was wel even een onderneming hoor!
Maar uiteindelijk is het gelukt en hebben we er twee gekocht voor 16000 schillings en wat een lol hebben we er van gehad s middags.

Martha en ik hadden het er over gehad wat we nou lastig vonden. En dat was dat het lastig is om iets persoonlijks met de kinderen op te bouwen ook omdat ze hun namen niet kent en niet gerichte aandacht geeft . Dus de vraag was: hoe kunnen we dit oplossen?

Vandaag hadden we een werkje wat hierbij aansluit:
Voor iedereen een kaartje van Karton met daaraan een touwtje gemaakt.
Hier hebben de kinderen hun namen op geschreven en heel leuk versierd met tekeningen (wat ze zelf leuk vinden)
lastige namen dat ze hebben dus een beetje hulp hebben we wel nodig.

Een aantal kinderen kwam weer te laat , deze kunnen dit morgen maken.
Dit werkt heel goed want als je ze dan iets geeft of wilt vragen weet je hun naam waardoor het contact makkelijker gaat.

Vervolgens de pauze met mango en het bijbel verhaal. Dit ging over Adam en Eva.

Vanuit nederland had ik een basketbalnet meegenomen, deze had Dirk in de ochtend opgehangen.
S middags heeft 1 groep levend Ludo gespeel met Martha
Een andere groep ging tegen elkaar basketballen met Dirk.
En weer een andere groep ging samen met mij spelletjes met de basketbal doen.
Ik dacht eerst : wat moet ik nou weer verzinnen?
Maar het ging heel makkelijk, we hebben gedribbeld, ballen naar elkaar toegooien , elkaar afgooien, enz.
Ik had eerst een grote groep met jongere kinderen, dat ging prima
En toen kreeg ik een iets kleinere groep met tienermeisjes (die kunnen best brutaal zijn enz.)
Toen dacht ik : o nee, wat moet ik daarna mee?
Maar het ging verrrassend goed. Ik heb nog mijn spelletjes er bij aangepast, ook dat ze gingen overgooien en hun naam moesten noemen.
Mooie oefening voor mij en ze vonden dit ook leuk om te doen! dus weer wat meer contact met ze gekregen.
dit duurde ongeveer anderhalf uur, dus alleen maar gedraafd en gegooid enz.! moe en dorstig dat ik was :)
Om 5 uur afgesloten met gebed. Vervolgens hebben ze hun naam hangers ingeleverd en tijdens deze handeling als afscheid een box, high 5 of een knuffel.
goed voor persoonlijke aandacht dus!
De naamkaart krijgen ze morgen weer.

Wat de oudere kinderen wel deden was heel erg aan me hangen . Maar ook zeggen dat ze te laat voor het fruitmoment waren en nog een mango wouden... en dan moet je dus streng zijn want anders wil iedereen weer en leren ze het ook niet. Dat vind ik wel moeilijk! Martha is daar beter in!
Zij zei direct nee, hierdoor kon ik ook nee zeggen. En ik heb aangegeven dat ze dan gewoon op tijd moeten zijn! dus ben benieuwd hoe het morgen gaat

Vervolgens thuis eten en douchen, spelletjes gedaan en straks nog even lezen.

Tot schrijfse